شیعهٔ مولا / نوای پایانی
امام علی(علیه‌السلام):
کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً
با ستم‌کار در پیکار و ستم‌دیده را یار باشید.
نهج البلاغه، ص۴۲۱، نامه۴۷ (وصیت‌نامه حضرت)
::
کسی که شیعهٔ مولاست، چطوری آروم بگیره
وقتی که می‌بینه مظلوم، توی چنگ ظلم اسیره
کسی که شیعهٔ مولاست، مگه می‌تونه بشینه
لحظه لحظه بی‌کسی و رنج مظلومو ببینه
حالا وقت یاری حیدره کیه که فدای علیه
هر که یار بی‌پناها بشه، لایقِ دعای علیه
همدمی برای غریبی و غم و غصه‌های علیه
«لِلظّالِمِ خَصما و لِلمَظلومِ عَونا»
ـــــــــــــــــــــــــ
کسی که شیعهٔ مولاست، با محبت و کریمه
حامی هر ناتوانه، سرپناهِ هر یتیمه
مردونه می‌مونه پایِ انصاف و وفا همیشه
لحظه‌ای تسلیم ظلم و تبعیض و جفا نمی‌شه
سینه‌شو سپر می‌کنه اگه بی‌عدالتی باشه هر جا
نمی‌فْروشه آخرتش رو به بهای بی‌ارزش دنیا
نمی‌شه اسیر ظواهرِ دنیا مثل دشمن مولا
«لِلظّالِمِ خَصما و لِلمَظلومِ عَونا»
ـــــــــــــــــــــــــ
کسی که شیعهٔ مولاست، پیرو اسلام نابه
تا که باشه خون تو رگ‌هاش، حامیِ این انقلابه
می‌مونه یار ولایت، یارِ رهبرِ حسینی
تا به آخر تا شهادت، مثل یارای خمینی
شبیه مطهری و بهشتی و قدوسی و رجایی
مثل چمران و باکری و همت و عاشقای خدایی
کنار ولیِّ زمان می‌مونه تا که بشه کربلایی
«لِلظّالِمِ خَصما و لِلمَظلومِ عَونا»