شیعهٔ مولا / نوای پایانی

امام علی(علیه‌السلام):

کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً

 با ستم‌کار در پیکار و ستم‌دیده را یار باشید.

نهج البلاغه، ص۴۲۱، نامه۴۷ (وصیت‌نامه حضرت)

::

 

کسی که شیعهٔ مولاست، چطوری آروم بگیره

وقتی که می‌بینه مظلوم، توی چنگ ظلم اسیره

 

کسی که شیعهٔ مولاست، مگه می‌تونه بشینه

لحظه لحظه بی‌کسی و رنج مظلومو ببینه

 

حالا وقت یاری حیدره کیه که فدای علیه

هر که یار بی‌پناها بشه، لایقِ دعای علیه

همدمی برای غریبی و غم و غصه‌های علیه

 

«لِلظّالِمِ خَصما و لِلمَظلومِ عَونا»

ـــــــــــــــــــــــــ

کسی که شیعهٔ مولاست، با محبت و کریمه

حامی هر ناتوانه، سرپناهِ‌ هر یتیمه

 

مردونه می‌مونه پایِ انصاف و وفا همیشه

لحظه‌ای تسلیم ظلم و تبعیض و جفا نمی‌شه

 

سینه‌شو سپر می‌کنه اگه بی‌عدالتی باشه هر جا

نمی‌فْروشه آخرتش رو به بهای بی‌ارزش دنیا

نمی‌شه اسیر ظواهرِ دنیا مثل دشمن مولا

 

«لِلظّالِمِ خَصما و لِلمَظلومِ عَونا»

ـــــــــــــــــــــــــ

کسی که شیعهٔ مولاست، پیرو اسلام نابه

تا که باشه خون تو رگ‌هاش، حامیِ این انقلابه

 

می‌مونه یار ولایت، یارِ رهبرِ حسینی

تا به آخر تا شهادت، مثل یارای خمینی

 

شبیه مطهری و بهشتی و قدوسی و رجایی

مثل چمران و باکری و همت و عاشقای خدایی

کنار ولیِّ زمان می‌مونه تا که بشه کربلایی

 

«لِلظّالِمِ خَصما و لِلمَظلومِ عَونا»

فاطمیه94 / نوای پایانی

می‌پیچه تو روضه شمیم تربت تو

زنده می‌شه دل‌ها میون هیئت تو

درس عشق و ایمان و صبر و تقوا می‌ده، به ما شهادت تو

 

ای کوثر و قدر حضرت خاتم، یا زهرا

تو جون دادی تا بمونه این پرچم، یا زهرا

علم بشه نام مولا تو عالم، یا زهرا

 

تا نفس باقیه از علی می‌خونم

شبیه تو یار رهبرم می‌مونم

 

«رهسپاریم با ولایت تا شهادت»

ـــــــــــــــــــــــــ

روی سربند ماست تا نقش یا فاطمه

یعنی که ما هستیم فدایی تو همه

رؤیای هر عاشق اینه یه روز ببینه، مدافع حرمه

 

دلم یه لحظه آروم نمی‌مونه، یا زهرا

دارن رفیقام می‌رن غریبونه، یا زهرا

بازم جا موندم، بازم دلم خونه، یا زهرا

 

امضا کن مادر جان، براتم رو امشب

آرزومه باشم، فدایی زینب

 

«رهسپاریم با ولایت تا شهادت»

محرم94 / نوای پایانی

به یاد سردار رشید اسلام

شهید حاج حسین همدانی و همرزمان دلیرش

 

یادَش به‌خیر ، شور کارون

غروب اروند ، غربت مجنون

 

کاروان رفته و من جا ماندم

اسیر دنیای غم‌ها ماندم

 

محو عروج غریب تقوی و همدانی می‌شوم

می‌رسد روزی که من هم با نگاهی آسمانی می‌شوم

 

«لبیک یا ثارالله»

مادر بی حرم فاطمه

چشای من پر از بارون ،‌ چشای من مثه دریاست
در و دیوار قلب من ،‌ شعله‌ور از غم مولاست

شبای روضه که می‌شه ،‌ میون آب و آتیشم
به پای غصه‌های تو ، آخرش من فدا می‌شم

صدای غربتت رو یه روز ، می‌رسونم به گوش همه
تا نفس باقیه می‌خونم ، مادر بی‌حرم فاطمه

«مادر بی‌حرم فاطمه»
ــــــــــــــــــــــــــــ
چی به روز دلت اومد ، میون کوچه‌ی غم‌ها
وقتی دیدی غریبونه ، مونده مولا تک‌وتنها

قدت از غصه‌ها خم بود ، نشد اما دلت آروم
اومدی تا بشی مادر ، فدای رهبری مظلوم

جون دادی تو که تا همیشه ، بمونه زنده نام علی
افتخارم اینه مثه تو ، جون بدم در هوای ولی

«مادر بی‌حرم فاطمه»