پنجشنبه, ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۰۴:۱۴ ب.ظ
دردِ مردم
کسی نداشت آقاجون مثه تو دردِ مردم
می‌شد با اشک طفلی دلت پر از تلاطم
نون جو و نمک بود آقا طعامت اما
برا فقیرا بردی خرما و نون گندم
مرهم درد و غم‌ها، تو بودی هر جا
پناه بی‌کسا علی
بودی دست خدا و گره‌گشا و
اجابت دعا علی
شیعۀ واقعی، کی آروم می‌شینه
وقتی که دردایِ مردم رو می‌بینه
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اگه تویی امامم، اگه تویی امیرم
یه لحظه هم نباید دیگه آروم بگیرم
برای یاری حق تا جون دارم بجنگم
که آخرش یه روزی تو راه تو بمیرم
بشم صدای مظلوم، برای مظلوم
برادری کنم آقا
وقت نبرد دشمن، با عشق تو من
دلاوری کنم آقا
من می‌خوام از خدا، تا باشم یار تو
مثل سلمان تو، مثل عمار تو
۰ نظر
۲۵ ارديبهشت ۹۹ ، ۱۶:۱۴